Ben

Siyah bir odadaki,
beyaz ışığımdın benim yolumu aydınlatan.

Ben siyah odadan hayıflanıp, korkarken,
Senin aydınlattığın yolu göremedim.
Yol ki benim yolum,
Yol ki benim hala yürürken öğrendiğim.

İçinde kaybolduğum ormanda,
yolumu gösterecek kuzey yıldızımdın benim.

Orman ki çok karanlık, ıssız.
Ben yanlızlıktan korkup kaçarken,
Gökyüzüne bakmayı akıl edemedim.

Sen darmadağın hayatımın,
tek düzeni.

Ben etrafı toplamaya çalışırken,
Aslında daha da dağıttığımı farkedemedim.

Dudaklarım mühürlü, ellerim bağlı bundan böyle.
Ve ruhum bedenimden isyan ederek çıkmak istiyor.

Senin benim ruhumu dinginleştirdiğini,
bu sabah farkettim.

Heyecanımı mazur gör,
Henüz büyüyemedim.